Appamādo amatapadaṃ,
pamādo maccuno padaṃ;
Appamattā na mīyanti,
ye pamattā yathā matā.
21. The one who develops virtue, concentration, and wisdom diligently reaches the deathless, Nibbāna. The negligent, one who is intoxicated by sense pleasures, repeatedly dies. The diligent Dhamma practitioner goes beyond death. The negligent are as if already dead.
අප්‍රමාදීව සීල, සමාධි, ප්‍රඥා වඩන තැනැත්තා ඒ අමා නිවන කරා යනවා. කාම සැපයට වසඟ වෙලා ප්‍රමාද වෙන තැනැත්තාට ලැබෙන්නෙ ආයෙ ආයෙමත් මරණය විතරයි. අප්‍රමාදීව ධර්මයේ හැසිරෙන උදවිය අමරණීය වෙනවා. ප්‍රමාද වෙච්ච උදවිය ජීවත් වුණත් මළ කඳන් වගේ තමයි.
Evaṃ visesato ñatvā,
appamādamhi paṇḍitā;
Appamāde pamodanti,
ariyānaṃ gocare ratā.
22. The diligent, wise Dhamma practitioner clearly understands the difference between diligence and negligence. Delighting in the dwelling of the noble ones which is the thirty-seven aids to enlightenment, they rejoice in diligence.
අප්‍රමාදීව ධර්මයේ හැසිරෙන බුද්ධිමත් උදවිය ඔය ප්‍රමාද අප්‍රමාද දෙකේ වෙනස හොඳට දන්නවා. ඒ නිසා ආර්යන් වහන්සේලාගේ නවාතැන වන සත්තිස් බෝධිපාක්ෂික ධර්මයේම ඇලෙනවා. අප්‍රමාදී ගුණය ගැනම සතුටු වෙනවා.
Te jhāyino sātatikā,
niccaṃ daḷhaparakkamā;
Phusanti dhīrā nibbānaṃ,
yogakkhemaṃ anuttaraṃ.
23. Wise, energetic disciples of the Buddha meditate frequently. Working hard, they practice the Dhamma, giving it top priority. They experience the incomparable freedom from bondage, Nibbāna.
ඒ ප්‍රඥාවන්ත ශ්‍රාවකයන් වහන්සේලා නිරන්තරයෙන්ම ධ්‍යාන වඩනවා. හැම තිස්සේම දැඩි වීරියෙන් යුතුව, ධර්මයේ හැසිරෙනවා. ඒ නිසා සියලු භව බන්ධන වලින් නිදහස් වෙලා, අනුත්තර වූ ඒ අමා මහ නිවන සාක්ෂාත් කරනවා.
Uṭṭhānavato satīmato,
Sucikammassa nisammakārino;
Saññatassa dhammajīvino,
Appamattassa yasobhivaḍḍhati.
24. The wise person is energetic, mindful, pure in conduct, considerate in action, self-restrained, and righteous. That diligent person’s glory grows day by day.
නැගී සිටින වීරියෙන් යුක්ත නම්, හොඳින් සිහිය පවත්වනවා නම්, පිරිසිදු ක්‍රියාවෙන් යුක්ත නම්, නුවණින් විමසා බලා කටයුතු කරනවා නම්, සංවර නම්, ධාර්මික ජීවිතයක් ගෙවනවා නම්, අන්න ඒ අප්‍රමාදී පුද්ගලයාගේ කීර්ති රාවය ඉහළින්ම පැතිරෙනවා.
Uṭṭhānenappamādena,
saṃyamena damena ca;
Dīpaṃ kayirātha medhāvī,
yaṃ ogho nābhikīrati.
25. The wise disciple of the Buddha practices the Dhamma energetically, diligently, with self-restraint, and with self-control. He makes for himself the island called Nibbāna, which no flood can overwhelm.
බුද්ධිමත් ශ්‍රාවකයා වීරියෙන් නැගී සිටිමින් අප්‍රමාදයෙන් යුක්ත වෙනවා. සංවර වෙනවා. දමනය වෙනවා. කෙලෙස් සැඩපහරට යටවෙන්නෙ නැති ‘ඒ අමා නිවන’ නමැති දිවයින ඒ තුළින්මයි ඔහු හදා ගන්නේ.
Pamādamanuyuñjanti,
bālā dummedhino janā;
Appamādañca medhāvī,
dhanaṃ seṭṭhaṃva rakkhati.
26. Unwise, foolish people indulge in sense pleasures. They are caught up in negligence. But the wise protect diligence as their best treasure.
Mā pamādamanuyuñjetha,
mā kāmaratisanthavaṃ;
Appamatto hi jhāyanto,
pappoti vipulaṃ sukhaṃ.
27. Do not give yourself to negligence; do not become intoxicated with sense pleasures.1 Do not indulge in sense pleasures. If you meditate diligently you can attain great happiness.
(නැකැත් පස්සෙ දුවන බාල ජනයා ප්‍රමාද වෙන විදිහට) ප්‍රමාදයේ ඇලී ගැලී වසන්ට එපා! ඔය කාම සැපයට ඇලෙන්න එපා! කාමයත් එක්ක එකතුවෙන්ටත් එපා! අප්‍රමාදීව බණ භාවනා කරගත්තොත් මහා සැපයකට පත්වෙන්ට පුළුවනි.
Pamādaṃ appamādena,
yadā nudati paṇḍito;
Paññāpāsādamāruyha,
asoko sokiniṃ pajaṃ;
Pabbataṭṭhova bhūmaṭṭhe,
dhīro bāle avekkhati.
28. The wise disciple of the Buddha drives away negligence with diligence. Ascending the palace of wisdom, freed from sorrow, this sage looks at sorrowing people. It is like someone standing on a mountain observing those on the ground below.
බුද්ධිමත් ශ්‍රාවකයා යම් දවසක ප්‍රමාදය දුරුකරන්නේ අප්‍රමාදය මුල්කරගෙනමයි. එතකොට ඔහු ප්‍රඥාවෙන් නිර්මිත ප්‍රාසාදයට නගිනවා. එතන ඉඳලා ශෝක රහිතව, ශෝක වෙන ජනතාව දිහා බලනවා. කන්දක් මුදුනට නැගපු කෙනෙක් බිම සිටින අය දිහා බලනවා වගේ, ඒ ප්‍රඥාවන්තයා බාල ජනයා දිහා බලනවා.
Appamatto pamattesu,
suttesu bahujāgaro;
Abalassaṃva sīghasso,
hitvā yāti sumedhaso.
29. The wise sage is diligent among the negligent. He is awake and meditates when others sleep. He advances like a swift horse leaving the weak one behind.
සුන්දර නුවණින් යුතු මුනිවරයා ප්‍රමාදී වූ ජනතාව අතරේ අප්‍රමාදීව ඉන්නවා. නින්දේ ගැලුණු ජනතාව අතරේ නොනිදා භාවනා කරනවා. ඔහු ඒ අමා නිවන කරා යන්නේ දුර්වල අශ්වයෙක්ව පරදවා, වේගයෙන් දුවන ජවසම්පන්න අශ්වයෙකු පරිද්දෙනි.
Appamādena maghavā,
devānaṃ seṭṭhataṃ gato;
Appamādaṃ pasaṃsanti,
pamādo garahito sadā.
30. Sakka, the leader of gods, collected lots of merit diligently when he was in the human world as the youth Magha. That is how he became the greatest of the gods. Diligence is always praised by Buddhas, and negligence is always despised.
ඔය ශක්‍ර දේවේන්ද්‍රයා මිනිස් ලොව මඝ මානවක කාලෙ අප්‍රමාදීව පින් කරගත් නිසාමයි දෙවියන් අතර ශ්‍රේෂ්ඨත්වයට පත් වුණේ. බුදුවරයන් වහන්සේලා ප්‍රශංසා කරන්නේ අප්‍රමාදයමයි. ප්‍රමාදය කියන්නේ සදාකාලයටම ගැරහුම් ලබන දෙයක්.
Appamādarato bhikkhu,
pamāde bhayadassi vā;
Saṃyojanaṃ aṇuṃ thūlaṃ,
ḍahaṃ aggīva gacchati.
31. The monk who delights in diligence and fears negligence reaches Nibbāna, destroying all bonds, large and small, like a fire burning everything in its path.
යම් භික්ෂුවක් අප්‍රමාදයේ ඇලී සිටිනවා නම්, ප්‍රමාදවීමේ ඇති භයානක අනතුර දකිනවා නම්, හැම දෙයක්ම දවාගෙන යන ගින්නක් වගේ, ලොකු කුඩා හැම බන්ධනයක්ම නසාගෙන ඒ අමා නිවන කරාම යනවා.
Appamādarato bhikkhu,
pamāde bhayadassi vā;
Abhabbo parihānāya,
nibbānasseva santike.
32. The monk who delights in diligence and fears negligence is incapable of losing wholesome qualities. He is close to Nibbāna.
යම් භික්ෂුවක් අප්‍රමාදයේ ඇලී ඉන්නවා නම්, ප්‍රමාද වීමේ ඇති භයානක අනතුර දකිනවා නම්, ඔහු පිරිහෙන්ට සුදුසු කෙනෙක් නොවෙයි. ඔහු ඉන්නේ ඒ අමා නිවන ළඟමයි.
Sādhu! Sādhu! Sādhu!
